Mijn leven in de Wippolder
|
|
|
|
Allerlei |
|
Contact : |
Op deze pagina's zal ik voorlopig een aantal onderwerpen plaatsen die ik nog niet heb ingedeeld naar andere pagina's. "Amateur" en "Silky" sigaretten
Wijkagent Kloots Ik weet niet meer wat de werkelijke omschrijving/taak van deze man was. Stille, wijkagent of rechercheur? Iedereen noemde hem altijd bij naam. "Kloots" dus! Ik weet wel dat het een hele grote man was met grote schoenen(kistjes) en een hele grote fiets met zweefzadel. Hij zat kaarsrecht op zijn fiets met zijn lange regenjas of aan, of zijn regenjas punctueel opgevouwen op de bagagedrager! Hij fietste de gehele dag door de wijk en als je pech had dan was je de klos. Zo ook wij - ik en Robbie - na wederom een nieuwe rookpoging. Hij zag dat en ging dan steevast - na je aangesproken te hebben -naar je ouders om de boel te "verraden". Thuisgekomen kreeg je dan alsnog op je sodemieter! Bleef dat nou maar bij dit soort dingen dan kan ik dat nog begrijpen maar hij ging ook naar je ouders als je één van je buurmeisjes of misschien wel aanstaande vriendinnetjes een "zoentje" probeerde af te troggelen. De man wist precies de plekken in de wijk te vinden waar deze aktiviteiten plaatsvonden en ging na een reprimande te hebben uitgedeeld dus weer steevast naar ........... inderdaad, de ouders van beide betrokkenen! De meisjes mochten hierna meestal lange tijd niet meer naar buiten! De jongens kwamen er meestal beter van af. Die hadden het toch wat gemakkelijker! Naakt spelen rond het meer in de Schoemakerstraat Wonend aan de Schoemakerstraat maakten wij er bij
mooi weer een aktiviteit van om indiaantje of papoeaatje
te spelen rond het meer aan de Schoemakerstraat. De
Schoemakerstraat was er nog niet maar het meer voor het
later aan te leggen TNO complex was alvast wel gegraven.
Het lag dus midden in de polder zodat er geen
pottenkijkers waren. Het meer was rondom omgeven met een
houten beschoeiing. Celluloid - en schoenveters branden Fietssturen zagen er in mijn jeugd zwart uit. Het nog
niet verchroomde stuur was meestal omwonden met
celluloid. Een materiaal dat volgens mij is
uitgestorven, net als mica. Bij mooi weer - veel zon -
was het dan leuk om wat celluloid van zo'n fietsstuur te
"ontvreemden" en met een brandglas in de fik te steken.
Kele..... wat rookte en wat stonk die troep. Niet te
geloven! Eenzelfde effect gaf het om met zo'n zelfde
brandglas een schoenveter in de fik te steken. Vlam
doven en laten roken. Succes verzekerd! "Stinkende
veter" heette dat! Eigen vuurwerk Geld om vuurwerk te kopen had ik niet maar ik
zou het geld er ook niet aan willen besteden. Wij konden os
echter redelijk vermaken met onze zelfgemaakte
"Cobra's". Methode 1 was om een twee dikke bouten via
een moer aan elkaar te koppelen. Dit na eerst de moer van de
losgedraaide bouten te hebben gevuld met luciferkoppen. Een van
de twee bouten werd ook voorzien van een tweede moer aan
het uiteinde om zo een hoger gewicht te creëren. Na de
bouten gevuld te hebben met het kruit de bouten aan
elkaar draaien en vervolgens het geheel in de lucht
werpen. Het neerkomen van de bouten op de grond met het
zware gedeelte naar beneden dat gaf me een dreun!! Wow!
Een tweede methode om zo'n dreun te creëren was om een
oude grote sleutel met een touwtje te koppelen aan een
in de sleutel passende pen.
De enige op- en afrit naar rijksweg 13
in het zuiden van Delft was het verlengde
van de Delfgauwseweg. Deze weg liep bij de huidige
rotonde rechtdoor en werd voorbij - de nog niet
bestaande - Jan den Oudeweg de oprit in de richting
Rotterdam en de afrit vanuit Den Haag. Tussen deze op-
en afrit bevond zich een groot driehoekig veld waar
druk gebruik van werd gemaakt door wijkbewoners om te
vliegeren etc. De bosjes langs
Eetfrustratie Warm eten was voor mij van jongst af
aan een frustratie. Ik lustte echt niets. Er werd door
moeders elke dag voor mij apart gekookt. Lief hoor maar
opvoedkundig waarschijnlijk niet zo verstandig! Gebakken
aardappels, bruine bonen, sla en een gehaktbal waren
mijn dagelijkse favoriete voedsel. Ook rode bietjes met
uitgebakken spekjes gingen
er wel in, vooral als ik die op mijn verjaardag had
uitgekozen. De rest echter niet! Verwend kre... "Radio Pijpekrijtje" Wat is dat nu weer zult u
zeggen. Nou, gewoon een geheime zender in de Wippolder, niet draadloos maar gebruikmakend van het
"Distibutienet" van de PTT ook wel NOZEMA genoemd. Men
had in vele aangesloten woningen alleen een speaker in
de huiskamer en twee draaiknoppen. Eén draaikop
met vier standen voor de radiostationkeuze en een
volumeknop. Ik weet niet of alle huizen daarop waren
aangesloten of dat men een abonnement moest nemen. Een
heel vroeg kabelsysteem dus! Radio Pijpekrijtje maakte
gebruik van dit kabelnetwerk om in de omgeving van de
Colignystraat muziek voor elkaar af te spelen. Je pelde
de kabel open, haalde er de blauw/gele- en de rood/witte
draad uit en verbond die met jou
versterker/afspeelsysteem. Daarna konden o.a. Ready
Mouse(Frans Veldhuis), Polle(Robbie Eduard), Knoerd(Jos
Kuypers), Geurt Paardestal(Gerrit Visser) en Spruitje(Kees
van Zuylen))
o.a. de nieuwste Elvis muziek of Stones plaatjes
beluisteren. Niet slim om ook de andere kant van
de Colignystraat van muziek naar eigen keuze te willen
voorzien. Daarvoor werd n.l. een kabel van de ene kant
van de straat naar de andere kant gespannen op een paar
meter hoogte. Zichtbaar voor iedereen en dus ook voor de
controledienst van de PTT (volgens mij beheerder
van het netwerk). De klos dus! Klisrijden !! Vanaf zestienjarige leeftijd gingen wij op elke
redelijk zomerse avond en zeker in het weekend met
alle bromfietsvrienden uit de Wippolder naar de "KLIS".
Rondje rijden met liefst een Puch maar een andere
topbrommer (Royal Nord, DEMM, Benelli, Kreidler) was - bij gods gratie - ook welkom. Het
rondje bestond uit Camaretten, Hippolytusbuurt,
Choorstraat, Vrouw Juttenland, Voldersgracht.
Camaretten..... en ga zo maar door. Rondje, na rondje, na
rondje! Gemotoriseerd vervoer was op dat
moment in de stad gelukkig nog geen probleem! Achter
elkaar in colonne een rondje rijden.... en nog één
en nog één. Uiteraard hoopte je op
enige belangstelling van de op redelijk hoge hakjes,
met rokken en petticoat paraderende deernes. Hoop deed
leven! Vooraf had je er natuurlijk voor gezorgd dat je
er op je best uitzag. Brilliantine in het haar en
degenen die over voldoende haar beschikten hadden een kuif gecreëerd.
Eerst thuis nog de jeugdpuistjes uitknijpen en dan
verder aankleden. Spijkerbroek, overhemd met eroverheen
een mouwloos vestje van opa, je suede Clarks aan.
Misschien een zonnebril op? Ik weet het niet meer!
Woooowhhh, je was er klaar voor!
Vanaf mijn dertienjarige leeftijd is dat begonnen
zoals u al elders op deze site hebt kunnen lezen.
Biljarten! Maar eigenlijk begon het nadat ik een brommer
van pa en ma kreeg! Wat een weelde. Ineens kon je de
halve wereld over. Met mijn vaste vriend Bernie van
Schijndel ging ik elk weekend op pad. In die tijd
betekende dat vrijdag- en zaterdagavond. Bernie
werkte al en ik kreeg zakgeld. Al het geld werd bij
elkaar gelegd en daar deden wij dan alles van! Wij
starten - goed gekleed - onze Puchies in de Prof.
Schoemakerstraat en vertrokken naar Den Haag waar we
meestal na eerst de rosse buurt een paar keer te hebben
rondgereden naar La Gaité gingen. Dat was gesitueerd op
de Grote Markt. Daar speelde in die tijd altijd een bandje,
Udo en the Black Albino's. Een geweldige tent. We dronken
daar een aantal biertjes of andere versnaperingen en
gingen dan meestal in de nacht terug naar Delft. Kijken
of café-restaurant "De Bonte Os" nog open was. Of
rechtstreeks, of op de terugweg eerst nog even langs de
broodjestram in Voorburg. "Stuut" heette die tent.
Kijkdozen
Portemonnaietje trekken |
Na
de sleutel wederom gevuld te hebben met de luciferkoppen
en de pen in de sleutel te hebben gestopt kon je de pen
en sleutel met een zwaaibeweging ( pen naar voren )
tegen een muur rammen en de explosie was daar! Wel
uitkijken want na enige keren kon de sleutel door de
klap gewoon uit elkaar barsten!!
