Herinneringen aan de Wippolder
|
|
|
Het verhaal van ....Bert Heilbron |
Contact : |
Dirk Blijleven Martin, in mijn jeugdjaren verdienden wij nogal lekker met 's nacht s werken in de haven. Dirk Blijleven hoorde daar ook bij. Wij waren in staat ons daardoor in een mooi pak te steken en gingen na afloop van het werk naar de Glazen Haan om de verdiensten op te strijken. Strijk en zet werden er bij het naar huis gaan na een avondje stappen weddenschappen met Dirk afgesloten. Hij wilde wel wat extra verdienen. Hij moest dan meestal op de fiets vanuit de Botaniestraat het kanaal in rijden waarna hij van iedereen f 5,-- kreeg. Hilariteit dus! Thuisgekomen kreeg hij dan altijd op zijn sodemieter van vader Blijleven die in de wijk door het leven ging als Vince Taylor omdat hij altijd een lange leren jas droeg. Hans Kruk Hans Kruk was natuurlijk ook een nadrukkelijk aanwezige jongen. Groot en Sterk. Ik herinner mij nog dat hij altijd luilakoptochten organiseerde in de wijk. Iedereen deed mee. Potten en pannen werden er aangesleept en hijzelf was Tamboer. Weken van tevoren begonnen de voorbereidingen en moest er van Hans geoefend worden. Berts klasgenoten
Groenteboer Door de wijk reed altijd een groenteboer met paard en wagen. Aan de zijkant naast de bok waren grote spiegels gemonteerd om te voorkomen dat er tijdens de rit spullen van de kar gestolen werden. Het lukte ons echter toch altijd weer om wat van de kar te halen. Als de kar n.l. een bocht nam dan was er altijd een dode hoek in de spiegelbeelden. Wij maakten daar gebruik van door op het juiste moment vanuit de poorten die overal in de wijk waren naar de kar te rennen en een grote hand zuurkool uit het vat te nemen dat achterop stond. Of dat nauw lekker was? Ik denk van niet maar het ging om de kick denk ik! Meer kattekwaad Een geliefd pesterijtje was het om bij een bovenhuis
aante bellen waarna de deur vanaf boven geopend werd
d.m.v. een lang touw. Wij riepen daarna naar boven. Bent
u mevrouw Latje? Nee? Oh, dan pikken we uw matje! Deut
dicht en weg waren we met het matje dat dan meestal 50m
verder werd achtergelaten. Ikzelf ken de variant. Woont
hier mevrouw Maastricht? Nee, kom dan maar naar beneden
en doe de deur maar dicht! Kloots Traumatische herinneringen heeft Bert ook overgehouden aan onze wijkagent Kloots. De man was altijd naar je op zoek. Bert was dienstplichtig militait in ........ Hij diende daar de gehele week het vaderland en schoot dagenlang vele mensen symbolisch dood. Op een keer bij thuiskomst - op de fiets vanaf het station - werd hij op het bruggetje van de Kon. Emmalaan door Kloots staande gehouden omdat hij geen fietsbel had. Afstappen, een uitbrander en lopen dus! Kloots bleef dan echt staan kijken of je dat ook uitvoerde. Afijn, 3 meter voor de hoek van de Prof. Henketstraat sprong Bert - in het zicht van Kloots - op zijn fiets en meteen na de hoek er weer af. Kloots wist uiteraard niet hoe snel hij hier achteraan moest om Bert aan te pakken. Helaas toen ook hij de hoek van de Prof. Henketstraat om kwam scheuren liep Bert keurig naast zijn fiets! Bakzeil dus!! Leeftijdgenoten Bert weet nog vele Wippolder leeftijdgenoten die best
wel mede "het gezicht" van de wijk bepaalden en die ik
nog niet heb kunnen plaatsen in de verhalen. Uiteraard
voor mij ook allemaal bekenden: Fred Eykelhoff, Riet,
Mieke en Dik Nedereind. Wil Brouwer, Steef Feyte, Bram
en Anneke Bezemer, Jan("Pammetje") Stallinga, Rob Plazier,
Elderkamp, Huub, Marian en Paul Valk, Joop de Bruyn,
Koos Roos Bert, Hartstikke bedankt voor je leuke bijdrage. Ik heb er van genoten! Volgt er nog meer? |