Mijn leven in de Wippolder
- Toen -

S.V. WIPPOLDER - SCHOOLVOETBAL

Contact :

Martin van Leeuwen
Kloosterkade - Delft
Mobiel : 06 1292 4098
mvleeuwendelft@gmail.com

S.V.WIPPOLDER

Al Jong lid

Een zeer groot gedeelte van mijn jeugd heb ik zelf gevoetbald en heb later allerlei taken binnen de vereniging gehad. Op zevenjarige leeftijd werd ik lid op verzoek van een aantal straatvriendjes. S.V. Wippolder wilde weer een jeugdafdeling opstarten en daar waren meer jongens voor nodig. Liefst meer maar minimaal 11 om precies te zijn. Op zevenjarige leeftijd was er nog geen competitievoetbal dus hoe ging dat dan??? Alleen maar trainen of misschien ook vriendschappelijk spelen? Help mij! Op 10jarige leeftijd mocht je voetballen. Op woensdagmiddag. De organisatie van die competitie was in handen van de DPC (Delftse Pupillen Commissie). Op de fiets naar de uitwedstrijden in Delft waar je 11 - 11 speelde op een heel veld maar wel met een onderlat in het doel die met beugels opgehangen werd aan de bovenlat. Geweldig, dan had de keeper tenminste ook nog kans! Zowel in de pupillen (10 - 12 jaar) als in de junioren (12 - 18 jaar) hadden wij een berensterk elftal.
Ik noem de medespelers van de foto(Van links naar rechts, achterste rij eerst). Zij waren tevens vrienden want dat ging samen in een kleine buurt. John Willemstein, Jos Kuipers, Sjaak de Wit, Michiel v/d Mast, Bernie van Schijndel, Martin van Leeuwen, Rini Dijksman, Peter Suyker, Frans Veldhuis, Kees van Zuylen, Rob Gouweleeuw, Joop van Velzen, Roel Sauerbreij.We waren eigenlijk onoverwinnelijk, alle jaren weer. Misschien kwam dat door die nauwe vriendschapsband maar zeker ook door de talenten in ons team. Kees van Zuylen - Een hinde op het veld, wat een technisch loopwonder -, Bernie van Schijndel - Kon en had alles -, Robbie Gouweleeuw - Het gouden hoofd -. Ik was lange tijd aanvoerder en speelde altijd linkshalf in het 1-3-2-5 systeem. Keeper, stopperspil, 2 vleugelverdedigers(backs), twee middenvelders(halfs) en vijf voorhoede-spelers in een W vorm. Ik moest het hebben van hard werken en had dan ook een duurvermogen als een paard! Bram Sprenger was voorzitter van de club, Cor Dijksman penningmeester, v/d Bos secretaris, Arie van Dam geldophaler en ome Jan Heyink en ome Willem Staak manusjes van alles (belijning - onderhoud veld en gebouw). De heer van Omme was erevoorzitter.
Het jeugdbestuur bestond uit Jaap de Vries, Koop de Vries, Jan Boer, Jan Bosveld?, Aad Kolenberg, Frans Kraus.
Nog een elftalfoto met een paar andere spelers: Gerit Visser, René van Velzen, Frans Veldhuis, Kees van Zuylen, Rob Gouweleeuw, Bernie van Schijndel, ...van Peppen, John Willemstein(leider) Roel Sauerbreij, Hans Peter Kalis, Michiel v/d Mast, Sjaak de Wit, Martin van Leeuwen, Jos Kuipers. Jongens waar ik ook mee heb gevoetbald maar die niet op de foto staan zijn o.a. Steef Feyte, Arend Rodenburg, Arie de Graaf, ... van Wamelen.

Trainen

Getraind werd er normaal gesproken op het schuine baggerveldje voor de kantine. Later werden daar zelfs lichtmasten geplaatst (oude lantaarnpalen). Wat een weelde! Trainers waren volgens mij Frans Kraus en later John Willemsteyn en Nico Alberts. Bij erg slecht weer werd er binnen - in de kantine - "getraind". Op de houten vloer rondom de knorrende kachel zitvoetballen of flesjesvoetbal. Een daverend succes waarna een wasbeurt zeker op zijn plaats was. Maar .... de wasruimten waren niet al te fris. Houten vlonders onder de douches. Of waren er alleen nog maar koudwaterkranen? Dat gaat natuurlijk stinken!!! Afijn, als alle opgesnoven stof maar uit je neus was en de splinters waren verwijderd dan voelde je je al weer een heel stuk beter. We waren wel een groot gedeelte van onze vrije tijd met zijn allen op de vereniging aanwezig, zowel overdag als 's avonds. Tafeltennissen, plaatjes in de jukebox draaien en rotzooien op het terrein met de nog aanwezige bunkers. Tussendoor genietend van een flesje Exota met beugel en een zakje chips met hopelijk meerdere blauwe zakjes zout. Als we maar bij elkaar waren. Luxe was het in die tijd dat we op de zaterdagmiddag - indien mogelijk - door vader Rodenburg met een busje naar de uitwedstrijden werden gereden.

Supporters

Ook op zondag waren we al vroeg aanwezig om "het eerste" aan te kunnen moedigen. Uit en thuis! Inclusief de katholieke jongens die eigenlijk in de kerk aan de overkant hadden moeten zitten maar toch liever op "de voetbal" waren. Na afloop van de kerk werden zij dan wel even snel door een vriendje ingelicht omtrent de naam van de predikant die dag. Dat konden zij dan thuis vertellen als er vragen kwamen. Niets aan de hand dus maar wel "schijnheilig"!
Steevast als we achter- of gelijk stonden rekenden we op het "Wippolderkwartiertje". De gehele wedstrijd werd luid zingend begeleid "Huppie,huppie, huppie, Wippolder is ons cluppie" of "Er is geen pest meer aan te doen, Wipolder 1 wordt kampioen" en "Op het hoekie van de laan zie je met grote letters staan: Wippolder 1 wordt kampioe-oe-oen!" Verder vermaakten we ons wel met wat hoongedrag naar de zwartkijkers bij de wedstrijden. Dat waren de mensen die geen entree wilden betalen maar op het wandelweggetje langs het veld (Nu Schoemakerstraat) gingen staan kijken, later glurend door de langs het veld opgehangen jute doeken!

Veldrenovatie

Wat me altijd zal bijblijven is de - door de leden - eigenhandig uitgevoerde veldrenovatie aan het Zuidplantsoen in 19...? Vader Gerrit Gouweleeuw heeft daar met zijn trekker een groot aandeel in gehad. Er werden in de breedte van het veld en in de lengterichting van doel naar doel sleuven gegraven van naar ik denk 50cm breed. Die sleuven werden gevuld met puin, daarna zand, dan de drainagebuizen en daarop takkebossen. Klei en zand erover, inzaaien en klaar is Kees. Nou dat klinkt wat al te gemakkelijk. Heel veel mensen - waaronder ik en mijn andere clubvriendjes - zijn daar heel lang dagelijks na schooltijd of op vrije middagen mee bezig geweest. De dreinagebuizen in de breedte van het veld kwamen uit op een slootje aan de noordzijde van het veld (richting Charlotte de Bourbonstraat). De centrale dreinage over de lengte van het veld kwam uit in een diep gegraven put van 10m x 10m achter het doel aan de kant van de Amalia van Solmslaan. Afwateren deed het veld na de renovatie als een gek. Wat een stralen water kwamen er uit die buizen. Helaas! Voetbal was op het veld nauwelijks meer mogelijk. Het zand en de klei boven de takkenbossen klonken steeds verder in zodat de grasmat een leuk berg- en dalprofiel verkreeg. Daar brak je echt je benen op als je niet uitkeek! Al onze aanwezige techniektalenten kwamen niet meer aan bod!

Oprichting Honkbal

Op 1 juli 1966 werd binnen de vereniging Wippolder een honkbalvereniging opgericht. Volgens mij door Jan Hupkens. Wanneer de naam Blue Birds in beeld kwam weet ik ook niet. Meteen bij de oprichting?

Schoolvoetbal

Groot succes in mijn jeugd waren de schoolvoetbalwedstrijden georganiseerd door Concordia. In het begin gespeeld op de velden aan de Buitenwatersloot, later op het sportpark aan de Brasserskade. Geweldig is het dat je in die tijd nog zo veel vrijwilligers bij elkaar kreeg om alles in goede banen te leiden. Organisatie, scheidsrechters, elftalleiders, kantinepersoneel, enz. Onbegrijpelijk dat dit niet meer bestaat. Zowel op de lagere school als op de HBS mocht ik in een team uitkomen. Dagenlang buiten op de velden aanwezig of om zelf te spelen of om naar andere maatjes te kijken. Ik weet niet meer alle spelers met wie ik in de teams speelde. De enige die me zijn bijgebleven in het HBS team zijn Bertram Peeters, Arie Boer, Hans v.d Zijde, Bennie van Buuren en Benno Ouwersloot. Benno was onze keeper. Van het lagere schoolteam weet ik niets meer. Misschien dat ik eerdaags toch een poging waag. Help mij!

De verhalen zijn nog niet af. Ik plaats het om alvast response te krijgen !!!
Ik zal nog verder gaan met - oliebollentoernooi - jaarlijkse jeugduitstapjes.

Mijn leven in de Wippolder - Toen -

S.V. WIPPOLDER - SCHOOLVOETBAL

Mijn leven in de Wippolder
- Toen -