Buitenspelen

Ik helemaal rechts, wie verder?

Mijn leven in de Wippolder
-Toen -

 

Vrijetijdsbesteding - Zomer



Contact :

Martin van Leeuwen
Kloosterkade - Delft
Mobiel : 06 1292 4098
mvleeuwendelft@gmail.com

Vrijetijdsbesteding is een ruim begrip! Een groot gedeelte van de vrijetijdsbesteding bestond veelal uit het spelen rond het woonhuis al dan niet met vriendjes en vriendinnetjes. Zie foto linksboven. Waar we naar kijken, geen idee! Kattekwaad uithalen en donderjagen in de wijde omgeving van het woonhuis behoorde daar uiteraard ook tot de bezigheden. Verder zal ik trachten te beschrijven wat er zoal voor spelletjes op straat en op het schoolplein gedaan werden.

Verder in de zomertijd

  • Vissen
  • Hutten bouwen
  • Vlotje varen
  • Vakantiewerk

Onderstaand zal ik alle hierbovenstaande items omschrijven.

Vissen

Zomers ging ik vaak met mijn lagere schoolvriend - Joop van Baarle - vissen. We fietsten dan op woensdagmiddag naar of de Zijde - tussen Den Hoorn en De Lier-  of naar de Gaag - tussen Schipluiden en Maasland  - of naar de Schieweg - tussen Delft en Kethel - om daar onze hengeltjes uit te werpen.. MeestalVanuit de boot met broer Ed eerst naar wormen zoeken in de buurt van een mestvaalt bij een nabijliggende boerderij. Ik vond het altijd het leukst om op paling te vissen. Lekker passief wachten totdat mijn dobber - die normaal plat op het water lag  - was verdwenen. Haalde je dan op dan had je ook zeker wat aan de haak. Niet altijd een makkie om de paling van de haak te halen maar daarvoor waren meerdere technieken. Om het kronkelen van de paling tegen te gaan moest je hem of over de buik strijken of in zaagsel leggen. Daarna werd de paling rustig en kon je de haak voorzichtig verwijderen. Gevangen vis ging meteen of na afloop van de vis-middag altijd terug naar de vrijheid. Vanaf de bootEen andere manier van vissen deden wij - meestal na het avondeten - in de vijvers rondom het TH gebouw van Weg en Waterbouwkunde aan de Mekelweg. Vanaf de brug naar de ingang gooiden we een lijntje inclusief wat haakjes overboord - met een grote korst brood eraan - waarna je binnen korte tijd een knots van een karper ving. Op naar moeder Jasperse aan de Kloosterkade 200 om de vangst meteen te laten bakken. Ik moest daar nooit iets van hebben! 



Vanaf de boot !

Hutten bouwen

Vanaf het allereerste begin dat wij in de Schoemakerstraat woonden was ik bevriend met Bernie van Schijndel. Een van onze gemeenschappelijke bezigheden was het bouwen van ondergrondse hutten. Vele dagen waren we na schooltijd ( 10 - 12 jaar ) bezig met het graven van diepe kuilen in het toen nog woeste gebied aan de overzijde van de Schoemakerstraat. TH gebouwen waren daar nog niet. De laatste "bebouwing" was begraafplaats Jaffa, daarna was je in de polder! Aan de overzijde van de straat was een grasveld, daarna een sloot en daarna waren er volkstuinen met rondom tot aan de nog niet bestaande Mekelweg hoge kleibergen. Ongeveer ter hoogte van de derde lantaarnpaal op de huidige Christiaan Huygensweg - zuidzijde - hadden wij onze mooiste hut. Als de kuilen klaar waren - mooie rechte wanden - dan werden er waar dan ook vandaan - ik denk een nabijgelegen bouwerij - balken en planken aangesleept om het dak aan te brengen. Een luik met wat scharnieren aanbrengen om binnen te kunnen komen en daarna afdekken met klei / zand. Als je denkt dat we dan klaar waren......echt niet! Nu begon het pas. Elke dag de graszoden die op het dak waren geplaatst water geven en zorgen dat het luik niet zichtbaar was maar toch open kon. Een hele klus. Was alles klaar dan mocht je er in. Kaarsjes aan in de holletjes in de wand en....... niets doen. Zitten? Vergaderen? Genieten van de muffe lucht! Wel met een heel selectief gezelschap. Niet iedereen wist er van. Laat staan dat je er in mocht!

Vlotje varen

Wij hadden in de omgeving van de Schoemakerstraat het geluk dat er veel werd gebouwd hetgeen
 betekende dat er ook veel bouwmaterialen aanwezig waren. Houten heipalen vormden de basis voor onze vlotten. De sloot langs de Christiaan Huygensweg die net was aangelegd was toch groot genoeg! Het slootje parallel aan de Schoemakerstraat niet echt zoals u hiernaast kunt zien. De palen onderling met plankjes aan elkaar timmeren en met een leuk zitje erop had je met zijn allen uren lol. Je ouders konden ons de gehele dag vanuit de huiskamerramen in de gaten houden. Niet dat dit gebeurde maar toch......een stukje veiligheidsgevoel gaf het wel! 
     Loes Sauerbreij                                                   Roel Sauerbreij en ik!


  Ik, Roel Sauerbreij en.....Paul Hogendijk? Langs de Schoemakerstraat, nu voorrand bibliotheek TU

 

 

 

 

Vakantiewerk